Naar aanleiding van een stukje in de lokale krant kwam er spontaan een bekende heer uit Beekbergen bij ons aan. Hij had ons artikel over "de tas van de Woeste Hoeve" gelezen en vertelde ons dat hij ook nog een tas uit de oorlog had. Echter deze tas had hij zelf gemaakt. Op 10-jarige leeftijd tijdens de winter van 1943. Buiten lag er een groot dik pak sneeuw "kwestie van tijdbedrijf, ja, wat moet je nu doen?". Door middel van spaken van een fiets en papiertouw was hij begonnen te breien. Omdat het papiertouw steeds van de spaken afgleed kreeg hij van zijn tante breinaalden. Nadat hij een groot stuk klaar had zei een vrouw, evacuee uit Den Haag, dat hij er een tas van moest maken. Een binnenvoering, via familie uit Amerika gekregen, zorgde uiteindelijk voor de stevigheid. De tas heeft hij nooit gebruikt en na de oorlog is hij hem ook jarenlang kwijt geweest. Bij toeval dook op een gegeven moment de tas weer op, eigenlijk was hij op zoek naar slangklemmen. De tas is een mooie unieke aanwinst.
